Van Tromsø naar Marmelkroken

Daar zijn we eindelijk weer. Eergisteren had ik geen zin om te schrijven [e-1f92a] en gisteren kwamen we laat terug (22.30 uur) en toen ben ik gelijk mijn bed in gedoken.

De rit naar Marmelkroken was prachtig echter het heeft veel geregend, dus vaak stoppen om foto's te maken was er dit keer niet bij. Aan het eind van de middag kwamen we aan bij een leuke B[e-38]B. Heel simpel allemaal, we hadden het idee dat we op kamp waren, maar het was weer eens iets anders. En het gaat erom dat je een schoon bed hebt en je kunt wassen. Hier bleven we 2 nachten. Marmelkroken ligt aan de zuidwestkust van het eiland Andøy ten zuiden van Nøss. Het hoort officieel bij de gemeente Risøyhamn, maar dat ligt aan de oostkust. Het is een prachtige omgeving, vooral voor vogelliefhebbers en walvisvaarders.

De volgende dag zijn we naar Andenes gereden. We hebben voor de route langs de westkust van het eiland Andøya gekozen. Deze weg is uitgeroepen tot 'Nasjonal Turistveg. Je hebt de grote oceaan aan de ene kant terwijl aan landzijde ruige bergketens worden afgewisseld met open toendra's. Je rijdt door kleine dorpjes en langs stille witte strandjes waar veel vogels te zien zijn. Hier en daar zijn picknickplaatsen. Soms worden vanaf deze weg dolfijnen waargenomen.

Aangekomen in Andenes zoeken naar het Whale Centre. Dit museum staat in het teken van de walvis en het onderzoek naar de leefwijze van deze immense zoogdieren. Het geheel wordt gesubsidieerd door het Wereld Natuur Fonds. Als je een walvissafari boekt hoort een rondleiding in het museum erbij. Was ontzettend interessant, onze gids was een Nederlandse die haar onderzoek voor haar master daar deed. Het was afwachten of de vaart door zou gaan vanwege de wind. De ochtend safari was al gecanceld maar we hadden mazzel want die van de middag ging door. Maar wel pas om 5 uur, want dan zou de wind minder zijn.

Vanwege het wachten hebben de mannen de vuurtoren beklommen. 148 treden naar boven! De dames zijn maar een rondje gaan lopen. De mannen wilde nog naar het Andrea Space Center. Hier vandaan worden voor wetenschappelijk onderzoek raketten de atmosfeer ingeschoten.

Om 16.45 moesten we ons melden bij de boot en om 17.15 vertrok deze. Ging toch flink tekeer en je raadt het al, deze moeder werd een beetje zeeziek. Gelukkig niet overgeven, maar lekker voelde ik me niet. Ik denk dat een kwart van de passagiers zeeziek waren. Rob en Sjaak hebben de hele vaart buiten gestaan en veel foto's gemaakt. Maar al met al toch walvissen gezien. Prachtig, wat een joekels! Om half negen waren we weer in de haven en toen daar maar gelijk in het restaurant gegeten. Waren om half elf weer terug bij de B[e-38]B en zijn toen gelijk ons bed ingedoken.